De innige lange-afstandsrelatie tussen Afterpartees en EKKO

Tekst: Niek Nellen
Headerfoto
: Anne Lucassen

De band Afterpartees, vijf vrome katholieke jongens uit Limburg - het gerucht gaat dat ze allemaal broers zijn, nakomelingen van de schele eigenaar van Café Modern/The Saloon - werden al vaker uitgenodigd in EKKO. Op de website van EKKO staat zelfs te lezen dat de band er stamgasten zijn. Dat vinden wij echter een verwatering van de term; stamgasten zijn mensen die één zijn geworden met het meubilair, niet te onderscheiden van barkruk of tap. Toch zijn wij (als in, de band) vereerd met deze noemer, want we komen graag in EKKO.

Of het nu komt doordat EKKO ons herinnert aan het donkere hol waar wij opgroeiden: OJC Niks in Horst. Een plek die veel overeenkomsten heeft met zowel de geschiedenis van EKKO als de reputatie. Beide boekten ooit bijna een superlegendarische act: EKKO liet The Strokes gaan voor een Marco Borsato fandag, OJC Niks boekte U2 net niet, reden is onduidelijk. Én beide plekken werden door het grote publiek geschuwd vanwege het vermeende drugsgebruik en de aanwezigheid van alto’s, gothics en crusties en, erger nog: muziekliefhebbers. Enfin: het is ontzettend fijn om in de EKKO te zijn. Het voelt daar bekend.

EKKO is dus top, dat moge duidelijk zijn. Soms wilde ik dat ik er in de buurt woonde (redactie: de zanger woont in Lieshout en de rest van de band in Horst) want dan kon ik iedere week goede bands gaan kijken. Hoewel, dan zou het weer lastig zijn om iedere zondag friet te halen bij John’s Foodstore (waar overigens geen John werkt) in Horst of De Kiosk (wel in de buurt van een kiosk) in Lieshout. Dat is ook wat waard.

De innige lange-afstandsrelatie tussen Afterpartees en EKKO

Maar we dwalen af. EKKO. En Afterpartees. Wij hebben een verleden. Want samen hebben we best wat onnozele dingen gedaan. Zo werd ons een aantal jaar geleden gevraagd om een kindermiddag van EKKO op te leuken (internet zegt dat dat oktober 2019 was, de tijd vóór de pandemie, die kinderen zijn nu plotsklaps 25 en roken allemaal zware shag). Voorafgaand had een educatiemedewerker van EKKO (Leontien) ons al schetsmatig laten weten wat wel (veel) en niet (weinig) de bedoeling was, daarbinnen mochten we zelf bepalen wat we zouden doen. Dat werd uiteindelijk lachen. Tijdens workshop leerde onze drummer een aantal kinderen dat het belangrijkste in het leven was dat je altijd blijft slaan, “ieder probleem dat je tegenkomt, kinderen, is weg te slaan. Zolang je blijft slaan, en hard, dan kom je uiteindelijk waar je wil staan. Vandaag is dat toevallig op een drumstel, maar morgen is het juffrouw Sara”, aldus de drummer. Niek en Bas waren ondertussen met andere kinderen zoveel mogelijk scheldwoorden op aan het schrijven en die aan het oefenen op correcte uitspraak. Dirk Baart, programmeur, zei immers recent nog dat de nieuwe generatie eindelijk weer een protestgeneratie is, dus dan helpt een goede woordenschat ontzettend.

Het bleef uiteindelijk nog erg lang onrustig die middag. Zowel de kinderen als ouders hadden dikke lol*. Zo zie je maar weer: zelfs met gebrekkige voorbereiding en weinig middelen kun je een pedagogisch verantwoorde middag organiseren.

* Mochten er ouders zijn die de bewuste middag aanwezig waren: we horen graag of we jullie kind verpest of verbeterd hebben.

Dat siert de aanpak van EKKO: zelden afwachtend. Want zelfs diep in coronatijd, toen de meeste initiatieven wekelijks de nek om werd gedraaid door nieuwe/andere/hernieuwde maatregelen, belde EKKO ons met ideeën voor dingen die wel konden. Zo speelden we in december van 2020 het Geheim van het Briefje - een show die terugkijkend onuitlegbaar was (een soort moordmysterie + optreden) en waar wij zelf (en hopelijk de 30 aanwezigen) veel plezier aan hebben beleefd. Vooral de man die Piet Paulusma (rip) speelde doet ons nog veel deugd.

Deze week dan een ‘normale’ show, aanstaande vrijdag 8 april. In EKKO. We spelen dezelfde maand als Porridge Radio, John Talabot (zijn Oro Y Sangre is het beste housenummer ooit gemaakt, feit), Personal Trainer en Dry Cleaning. Zelfs na 10 jaar in een band kan ik daar nog enthousiast van worden. Met plezier maken we vrijdag onze pelgrimstocht van Horst-Limburg naar Utrecht-Utrecht om te spelen voor een semi-vijandelijk publiek. Althans, zo bedenk ik me dat altijd graag. Want in EKKO sta je nog ouderwets met de rug tegen de muur (want geen backstage) en kun je alleen rechtdoor. En dat zullen we doen. Met volle energie rechtdoor. Net als de campagneposters van EKKO. JA!

Tot vrijdag.

ps: zorg dat je op tijd komt, GREAT JOY is heel cool (hun eerste liedje van de EP heeft een goede baslijn, daar heb ik zin in)


← Terug