Wie is EKKO? #1 - Sebastiaan

Wie is EKKO? #1 - Sebastiaan

Tekst & beeld: Vera Vaessen

De eerste EKKO’er in de reeks: Sebastiaan, die in juni 2018 bij EKKO begon als vrijwilliger en tot onze sluiting in maart 2020 werkte als bedrijfsleider.

Hé Sebas, hoe gaat het?

Goed. Ik ben brak vandaag, maar ik kan het mezelf wel vergeven, gezien deze tijd. Ik was me mentaal aan het voorbereiden op naar de bieb gaan. Ik was mijn Release Radar op Spotify aan het luisteren.

Heb je nog iets vets ontdekt?

Ik volg veel te veel artiesten op Spotify, dus mijn Release Radar is altijd 90 nummers. Er zaten wel toffe dingen tussen, maar alleen artiesten die ik al kende. Buiten de Release Radar was ik laatst wel heel erg onder de indruk van de London Unlocked sessies.

Deze foto werd gemaakt in de zomer van 2020, ongeveer een jaar geleden. Zijn er dingen veranderd voor jou sinds toen?

Tegelijkertijd helemaal niks én heel veel. Op persoonlijk niveau weet ik dan niet zo goed wat er veranderd is. Ik weet nog wel dat ik het begin van de lockdown best wel prima vond, ik had zin om muziek te maken en te lezen. Op een gegeven moment vlakte het uit en nu heb ik weer een equilibrium bereikt. Ik ben wel steeds meer muziek gaan maken in deze tijd, waarbij ik merk dat de manier waarop ik over muziek denk heel erg is gaan veranderen. Ik kan geen club-banger meer maken, maar mijn perspectief is verschoven naar muziek luisteren en muziek waarderen om de klanken.

Wanneer was je voor het laatst in EKKO?

Waarschijnlijk toen ik daar nog een dagje werkte voor de opnames van Bevrijdingsfestival, een paar maanden geleden. Dat was ook maar een dag. Ik moest daar om 7 uur zijn, een collega zou de sleutels door mijn brievenbus doen en ik dacht: misschien is ze het wel vergeten. Toen was ze het vergeten. Ik moest toen allemaal collega’s bellen, uiteindelijk heb ik een andere collega te pakken gekregen, ben ik naar Lombok gefietst en toen was ik precies op tijd.

Wat mis je aan EKKO?

De gezelligheid, het clubhuis-gevoel. Als ik denk aan EKKO denk ik ook wel veel aan werkstress, werkomstandigheden en frustratie. Maar de leuke dingen, de clubnachten, dat je daar uit kon gaan en de helft van de mensen die er zijn kent. En de naborrels na werk.

Toen gingen we vaker om zeven uur naar bed dan dat we om zeven uur opstonden.

Ja, inderdaad. Ik las laatst dat als je ‘s ochtends naar bed gaat in plaats van ‘s avonds, dat je dan minder diepe slaap hebt, ook al heb je genoeg slaap.

Maar je zou wel weer een nachtdienst doen als EKKO open was?

Ik zou het nog wel eens willen doen. Maar ik ben wel een beetje klaar met ‘s avonds werken, ik wil vooral ‘s avonds vrij zijn. Daar ben ik wat meer voor gemaakt, heb ik geleerd. Ik merkte de eerste paar weken al dat ik veel vroeger wakker werd en meer energie had. Er was een soort brain fog die weg was. Toen dacht ik, damn, dat moet daar wel mee te maken hebben gehad.

Je werkt in EKKO op de eerste nacht na corona en het is zo druk dat je eigenlijk wil dat iedereen naar huis gaat. Welke track moet de dj draaien?

Als een feestje aan is bij EKKO, dan werkt alles wel. Dan kan er nog een akoestische ukuleleband spelen. Ik kan niks bedenken, want alles wat ik bedenk is op een ironische manier ook leuk. Smash Mouth - All Star bijvoorbeeld. Misschien zou ik Brian Eno draaien, anti-muziek. De nieuwe Gotu Jim, dat vind ik echt verschrikkelijk, maar ook daarop gaan mensen helemaal los. Ik heb dus een keer een beat naar Gotu Jim gestuurd en toen had hij me een standaard-email teruggestuurd. Sindsdien mag ik hem niet meer.

← Terug