Tekst & beeld: Vera Vaessen

Sybrand aka Syb is al drie jaar een vaste waarde als stagemanager bij EKKO.

Syb! Leuk dat je aan dit rubriekje wil meedoen!

Tuurlijk, ik praat zó graag over mezelf, hahaha.

Hoe gaat het met je?

Op dit moment gaat het best oké. Ik mag niet klagen. De stressvolle periode van 1.5 jaar lijkt achter de rug te zijn. Ik ben nu bedrijfsleider bij De Helling sinds twee maanden, bij TivoliVredenburg begint het ook weer allemaal te komen. Ik speel met mijn band CHRD en speel nu ook als livegitarist mee met het nieuwe Beach Dog. Over twee weken mag ik eindelijk weer het podium op, gelijk twee keer in één week. En het weekend daarna nog een keer! Dat is al een heel lange tijd geleden, ik heb zelf voor het laatst opgetreden in 2019.

Sommige mensen hebben de afgelopen anderhalf jaar flink kunnen uitrusten, maar jij hebt alleen maar stress ervaren?

Mijn vertrouwen in de overheid is nogal afgenomen, moet ik zeggen. Ik wist niet wat ik met mezelf aan moest. Ik had net een beetje mijn weg gevonden in de evenementenindustrie, zou op Best Kept Secret en Pinkpop werken. Op de laatste dag van Pinkpop zou ik mijn 30e verjaardag vieren. Dat werd nogal een andere verjaardag.

Wanneer was je voor het laatst in EKKO?

Mijn laatste dienst was Stukanacht in februari 2020. Die kan ik me nauwelijks meer herinneren. Ik was toen héél veel aan het werken en zag zoveel bands en evenementen dat ik niet meer weet wat ik wel en niet heb gezien. Het werd een beetje beroepsdeformatie. Ik hoop dat dat een beetje afneemt en dat ik weer kan genieten van concerten.

Je bent vandaag aan het stagemanagen in EKKO. Wat was je net allemaal aan het doen?

Ik was net hier beneden Opera Alaska en Mazey Haze aan het stagemanagen, die komen hier spelen vanavond. En ik was een nieuwe stagemanager aan het inwerken.

Hoe is het om terug te zijn in EKKO?

Ik kwam binnen en het voelde alsof alles twee weken geleden was in plaats van twee jaar geleden. Dat had ik ook in Tivoli. Ik miste het alleen niet om in het koelkaststukje van de kelder te zijn, want daar ben ik te lang voor. Dat stukje is heel laag en dan moet je met zo’n kratje daar lopen, lekker voor je rug allemaal. De geur van de wc’s is ook alleen maar erger geworden.

Zijn er ook nog leuke dingen?

JA! De koffie is véél beter dan we ooit hebben gehad. Betere koffie dan menig poppodium heeft ook.

EKKO bestaat 35 jaar. Wat is je favoriete EKKO herinnering?

We hadden een band, waarvan ik de naam niet ga noemen, waarbij ze gingen zeuren over de geluidslimiet. Het mag hier natuurlijk niet zo hard. Ze wilden eigenlijk de show niet doen als het maar zo zacht mocht. Vervolgens zei de tourmanager van achter in de ruimte: “quit being such a whiner”. Ik had niet verwacht dat dat uit zijn mond zou komen. Verder heb ik eigenlijk alleen maar lieve bands gehad.

En je favoriete moment als bezoeker?

De laatste show van Raketkanon, vlak voordat ze gingen stoppen, was echt vet. Dat klonk zo téring dik in EKKO. Zelfs met het oude geluidssysteem, hahaha. Ik vind het ook altijd leuk als Figgie hier is, dan heb je altijd een gezellige avond. Dan komt heel Utrecht. Dat zijn eigenlijk de leukste avonden, dat er allemaal vrienden en bekenden in EKKO zijn.

Als je één act hier mocht boeken - met eindeloos budget - wie zou je dan hier boeken?

Als het kon dan zou ik The Chariot boeken, een Amerikaanse hardcore-punkband die helemaal losgaat live. Vooral in kleine zaaltjes, dan lopen ze echt over hoofden heen en zo. En Girl Band wilde ik natuurlijk ook heel graag hier zien. Maar dat mocht niet. Van papa Rutte. En papa De Jonge.